Γνώθι σ’αυτόν…Πας Θεός Αγαθός

Ας μάθει ο κάθε ένας τι πραγματικά είναι…. ΠΑΣ ΘΕΟΣ ΑΓΑΘΟΣ και να τιμήσει αυτήν την γνώση όπως της πρέπει και όχι να εξευτελίζεται σαν αχρείος ποταπός υπάνθρωπος….

Αντί λοιπόν να μαγαρίζουμε το Θείο που κατοικεί μέσα μας του οφείλουμε να το σεβαστούμε και να συμπεριφερόμαστε στον πλησίον μας ως ΘΕΟΣ προς ΘΕΟ…αυτή είναι η αλήθεια του γνώθι σαυτόν.

Τι είμαστε; Αθάνατες Ψυχές σε θνητά σώματα… Πως λέγεται το ον που την ίδια στιγμή είναι και θνητό και αθάνατο;

Μετά τον θάνατο θα μείνει μονάχη της η αθάνατη ψυχή μας… θα ανασκοπήσει τις παλιές της πράξεις και θα κληθεί να πάρει μια απόφαση. Με βάση την γνώση που κατέχει έως τώρα πώς θέλει από εδώ και πέρα να εξελιχθεί; Άραγε θα διαλέξει ακόμη μία θνητή ζωή … ίσως για να αντισταθμίσει τις κακές της πράξεις με νέες καλύτερες; Άραγε έχει την γνώση για την ύπαρξη άλλων πεδίων του κόσμου; Θα θελήσει ίσως να μείνει αθάνατη στην κατάσταση που είναι τώρα δίχως θνητό σώμα;

Όλα αυτά θα πρέπει να τα αποφασίσει μετά τον θανατο. Θα είναι μια ώρα κρίσης για την ίδια…αρκεί να έχει την γνώση και τις επιλογές … αρκεί να ξέρει τι δύναται να κάνει.

ΠΑΣ ΘΕΟΣ ΑΓΑΘΟΣ … αυτή είναι η γνώση που πρέπει να έχει για να απεμπλακεί από ακόμη μια θνητή ζωή. Ας επιλέξει να μείνει αθάνατο Ον και Αγαθό ανάμεσα σε άλλους Θεούς. Αρκεί να έχει μάθει να συμπεριφέρεται σαν Θεός προς Θεό με αγάπη και όλες τις άλλες αρετές.

Πώς γίνεται να συμπεριφέρεσαι σαν Θεός προς Θεό; Όταν συμπεριφέρεσαι δίχως υπεροψία με αγάπη για τον άλλο να μάθει και κείνος ότι είναι ίσος με σένα. Και όταν σέβεσαι και αναγνωρίζεις το Θείο εντός του πλησίον σου όπως στον ίδιο σου τον εαυτό.

Γένοιτο!

Εις Σελήνην – Ιεροπρακτικός κύκλος ΟΦΙΩΝ

Ύμνος στον Απόλλωνα – Ιεροπρακτικός κύκλος ΟΦΙΩΝ

ΟΡΦΕΥΣ ΠΡΟΣ ΜΟΥΣΑΙΟΝ

Εὐτυχῶς χρῶ, ἑταῖρε

Μάνθανε δή, Μουσαῖε, θυηπολίην περισέμνην,
εὐχήν, ἣ δή τοι προφερεστέρη ἐστὶν ἁπασέων.
Ζεῦ ~ασιλεῦ καὶ Γαῖα καὶ οὐράνιαι φλόγες ἁγναὶ
̓Ηελίου, Μήνης θ’ ἱερὸν σέλας ̓́Αστρα τε πάντα :
καὶ σύ, Ποσείδαον γαιήοχε, κυανοχαῖτα,
Φερσεφόνη θ’ ἁγνὴ ∆ημήτηρ τ’ ἀγλαόκαρπε
̓́Αρτεμί [τ’] ἰοχέαιρα, κόρη, καὶ ἤιε Φοῖβε,
ὃς ∆ελφῶν ναίεις ἱερὸν πέδον : ὅς τε μεγίστας
τιμὰς ἐν μακάρεσσιν ἔχεις, ∆ιόνυσε χορευτά :
̓͂Αρές τ’ ὀμβριμόθυμε καὶ ̓Ηφαίστου μένος ἁγνὸν
ἀφρογενής τε θεά, μεγαλώνυμα δῶρα λαχοῦσα :
καὶ σύ, καταχθονίων ~ασιλεῦ, μέγ’ ὑπείροχε δαῖμον,
̔́Ηβη τ’ Εἰλείθυια καὶ ̓Ηρακλέος μένος ἠύ :
καὶ τὸ ∆ικαιοσύνης τε καὶ Εὐσεβίης μέγ’ ὄνειαρ
κικλήσκω Νύμφας τε κλυτὰς καὶ Πᾶνα μέγιστον
̔́Ηρην τ’, αἰγιόχοιο ∆ιὸς θαλερὴν παράκοιτιν :
Μνημοσύνην τ’ ἐρατὴν Μούσας τ’ ἐπικέκλομαι ἁγνὰς
ἐννέα καὶ Χάριτάς τε καὶ ̔́Ωρας ἠδ’ ̓Ενιαυτὸν
Λητώ τ’ εὐπλόκαμον, Θείην σεμνήν τε ∆ιώνην
Κουρῆτάς τ’ ἐνόπλους Κορύβαντάς τ’ ἠδὲ Καβείρους
καὶ μεγάλους Σωτῆρας ὁμοῦ, ∆ιὸς ἄφθιτα τέκνα,
̓Ιδαίους τε θεοὺς ἠδ’ ἄγγελον Οὐρανιώνων,
̓Ερμείαν κήρυκα, Θέμιν θ’, ἱεροσκόπον ἀνδρῶν,
Νύκτα τε πρεσβίστην καλέω καὶ φωσφόρον ̓͂Ημαρ,
Πίστιν τ’ ἠδὲ ∆ίκην καὶ ἀμύμονα Θεσμοδότειραν,
̓Ρείαν τ’ ἠδὲ Κρόνον καὶ Τηθὺν κυανόπεπλον
̓Ωκεανόν τε μέγαν, σύν τ’ ̓Ωκεανοῖο θύγατρας
̓́Ατλαντός τε καὶ Αἰῶνος μέγ’ ὑπείροχον ἰσχὺν
καὶ Χρόνον ἀέναον καὶ τὸ Στυγὸς ἀγλαὸν ὕδωρ
μειλιχίους τε θεούς, ἀγαθήν τ’ ἐπὶ τοῖσι Πρόνοιαν
∆αίμονά τ’ ἠγάθεον καὶ ∆αίμονα πήμονα θνητῶν,
∆αίμονας οὐρανίους καὶ ἠερίους καὶ ἐνύδρους
καὶ χθονίους καὶ ὑποχθονίους ἠδ’ ἐμπυριφοίτους,
καὶ Σεμέλην Βάκχου τε συνευαστῆρας ἅπαντας,
̓Ινὼ Λευκοθέην τε Παλαίμονά τ’ ὀλβιοδώτην
Νίκην θ’ ἡδυέπειαν ἰδ’ ̓Αδρήστειαν ἄνασσαν
καὶ ~ασιλῆα μέγαν ̓Ασκληπιὸν ἠπιοδώτην
Παλλάδα τ’ ἐγρεμάχην κούρην, ̓Ανέμους τε πρόπαντας
καὶ Βροντὰς Κόσμου τε μέρη τετρακίονος αὐδῶ :
Μητέρα τ’ ἀθανάτων, ̓́Αττιν καὶ Μῆνα κικλήσκω
Οὐρανίαν τε θεάν, σύν τ’ ἄμβροτον ἁγνὸν ̓́Αδωνιν

Αρχήν τ’ ἠδὲ Πέρας (τὸ γὰρ ἔπλετο πᾶσι μέγιστον)
εὐμενέας ἐλθεῖν κεχαρημένον ἦτορ ἔχοντας
τήνδε θυηπολίην ἱερὴν σπονδήν τ’ ἐπὶ σεμνήν.

Ετυμολογικό Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας – Σταύρος Βασδέκης

Για την ορθή Ελληνοκεντρική ετυμολογία της Ελληνικής γλώσσας.

ΔΩΡΕΑΝ

https://drive.google.com/file/d/1YDMTaqeXI09h-nQj3_rDERNS8YaX7N5n/view?usp=sharing