Πραγματικά δεν το πίστευα όταν το διάβαζα….
Ο πλανήτης Αφροδίτη ονομάζεται το άστρο της αυγής ή Αυγερινός. Οι αρχαίοι Έλληνες τον ονόμαζαν Εωσφόρο διότι ήταν το άστρο που έφεγγε ακόμη μέσα στο φως του ήλιου κάθε πρωί.
Έτσι οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν τον Εωσφόρο ως αυτόν που φέρνει το φως και είναι πρόδρομος του ηλιακού φωτός.
Το ίδιο έκαναν και άλλοι πολυθεϊστικοί λαοί όπως οι Βαβυλώνιοι κτλ.
Από τα παραπάνω φαίνεται ο θαυμασμός του ανθρώπου προς την φύση που θεοποιούσε και σεβόταν κάτι σαν ένα απλό άστρο στο ουρανό.
Όμως υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Στους Εβραϊκούς μύθους αναφέρει πως οι Εβραίοι δεν είχαν και τις καλύτερες διαθέσεις για τον Εωσφόρο διότι αφενώς δεν θαύμαζαν την φύση και αφετέρου δεν θα τιμούσαν έναν άλλο πολυθειστικό Θεό ειδικά των Βαβυλωνίων.
Η επίσημη όμως Εβραϊκή μυθολογία θέλει το πρωινό άστρο ως επαναστάτη του φωτός και όχι ως αυτόν που φέρει το φως. Και γιατί επαναστάτη; Διότι κατά την Εβραϊκή μυθολογία ο ήλιος που ήταν δημιούργημα του Γιαχβέ έδινε το φως και το πρωινό άστρο της αυγής ακόμη εφεγγε ενώ όλα τα άλλα αστρα της νύχτας είχαν σβήσει. Το φως του επαναστάτη Εωσφόρου ήταν μικρό, ισχνό και ανεπίτρεπτο σε σχέση με αυτό του ήλιου.
Κάτω από αυτήν την λογική ο Εωσφόρος πήγενε κόντρα στον ήλιο και ήταν ένας επαναστάτης με δικό του ισχνό φως.
Αυτή η Εβραϊκή θέση δαιμονοποίησε τον Αυγερινό σαν τον επαναστάτη του Θεού και έτσι από το σημείο αυτό ο Εωσφόρος ήταν ο αποστάτης άγγελος που πήγενε κόντρα στο θέλημα του Θεού.
Ενώ λοιπόν οι υπόλοιποι λαοί λατρεύαν τον ερχομό του φωτός οι Εβραίοι δημιούργησαν τον επαναστάτη του φωτός.
Όταν διάβασα αυτήν την εξωφρενική άποψη δεν μπορούσα να πιστέψω πώς η Εβραϊκή ψυχή θεωρούσε ως δαίμονα τον Εωσφόρο.
Αυτήν την ιστορία και άλλες πολλές μπορείτε να την βρείτε στο «Εβραϊκοί μύθοι, των Ρόμπερτ Γκρέιβς,και Ράφαελ Πατάι«
Τανύπτερος 